» سندرم گانسر - سلامت روان _علل و تعریف

چگونه بفهمم که سندرم گانسر دارم؟

سندرم گانسر یک اختلال تجزیه‌ای نادر است که با پاسخ‌های غیرمعنا یا اشتباه به سؤالات و سایر علائم تجزیه‌کننده مانند فوگ، فراموشی یا اختلال تبدیلی مشخص می‌شود که اغلب همراه با شبه توهم بینایی و کاهش حالت هوشیاری است.

سندرم گانسر یک تشخیص نادر و تا حدودی بحث برانگیز است. اولین بار توسط زیگبرت گانسر در سال 1898 توصیف شد و گاهی اوقات به آن " روان پریشی زندان " می گویند زیرا برای اولین بار در زندانیان مشاهده شد. با این وضعیت، فرد عمدا و آگاهانه طوری رفتار می کند که گویی بیماری جسمی یا روانی دارد در حالی که واقعاً بیمار نیست. افراد مبتلا به سندرم گانسر رفتاری را تقلید می کنند که نوعی بیماری روانی مانند اسکیزوفرنی است .

افراد مبتلا به اختلالات ساختگی به دلیل نیاز درونی به دیده شدن بیمار یا آسیب دیده این گونه رفتار می کنند - نه برای دستیابی به منفعت آشکار، مانند سود مالی. آنها حتی حاضرند آزمایش ها و عمل های دردناک یا خطرناکی را انجام دهند تا همدردی و توجه ویژه ای را که به افرادی که واقعاً بیمار هستند، جلب کنند. اختلالات ساختگی از نظر فنی به عنوان بیماری روانی در نظر گرفته می شود زیرا با مشکلات عاطفی شدید همراه است.

علائم سندرم گانسر چیست؟

افراد مبتلا به سندرم گانسر، دوره‌های کوتاه‌مدتی از رفتارهای عجیب و غریب مشابه رفتار افراد مبتلا به سایر بیماری‌های روانی جدی دارند. ممکن است فرد گیج به نظر برسد، اظهارات پوچ داشته باشد و توهماتی مانند تجربه حس کردن چیزهایی که وجود ندارد یا شنیدن صداها را گزارش کند. یکی از علائم کلاسیک سندرم گانسر vorbeireden است . این زمانی است که فرد به سوالات ساده پاسخ های بیهوده می دهد. علاوه بر این، فرد مبتلا به این بیماری ممکن است مشکلات فیزیکی مانند ناتوانی در حرکت بخشی از بدن را گزارش کند که به آن «فلج هیستریک» می گویند. از دست دادن حافظه (فراموشی) از وقایعی که در طول یک اپیزود رخ داده است شایع است.

چه چیزی باعث سندرم گانسر می شود؟

مطلب مرتبط خواص و فواید انبه برای بدن

اطلاعات کمی در مورد این اختلال غیر معمول وجود دارد، اما اعتقاد بر این است که واکنشی به استرس شدید است. همچنین مشکلات جسمی وجود دارد که ممکن است باعث علائم سندرم گانسر مانند اعتیاد به الکل ، ضربه به سر و سکته شود.

اکثر افراد مبتلا به این بیماری دارای یک اختلال شخصیت، معمولاً اختلال شخصیت ضد اجتماعی یا اختلال شخصیت هیستریونیک هستند . اختلال شخصیت ضداجتماعی با رفتار غیرمسئولانه و پرخاشگرانه مشخص می شود که اغلب شامل بی توجهی به دیگران و ناتوانی در رعایت قوانین جامعه است. افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضداجتماعی گاهی اوقات به عنوان "سوسیوپات" یا "روان پریش" شناخته می شوند. برای افراد مبتلا به اختلال شخصیت هیستریونیک، عزت نفس آنها به تایید دیگران بستگی دارد و از احساس واقعی خود ارزشمندی ناشی نمی شود. آنها تمایل زیادی برای جلب توجه دارند و اغلب برای جلب توجه رفتاری دراماتیک یا نامناسب دارند.

سندرم گانسر چقدر شایع است؟

سندرم گانسر بسیار نادر است. در مردان شایع تر از زنان است و اغلب در اواخر نوجوانی و اوایل سال های بزرگسالی رخ می دهد.

چگونه سندرم گانسر تشخیص داده می شود؟

تشخیص سندرم گانسر چالش برانگیز است. پزشکان باید قبل از تشخیص سندرم گانسر ، هرگونه مشکل فیزیکی احتمالی، مانند سکته مغزی یا ضربه به سر، یا سایر شرایط روانی را به عنوان علت علائم رد کنند.

اگر پزشک هیچ دلیل فیزیکی برای علائم پیدا نکند، ممکن است فرد را به روانپزشک یا روانشناس ، متخصصان سلامت روان که به طور ویژه برای تشخیص و درمان بیماری های روانی آموزش دیده اند، ارجاع دهد . روانپزشکان و روانشناسان از مصاحبه ها و ابزارهای ارزیابی ویژه طراحی شده برای ارزیابی یک فرد از نظر شرایط روانپزشکی استفاده می کنند. پزشک تشخیص خود را بر اساس استفاده از این ابزارها و همچنین کنار گذاشتن سایر بیماری های جسمی یا روانی و مشاهده نگرش و رفتار بیمار استوار می کند.

سندرم گانسر چگونه درمان می شود؟

پیش‌بینی اینکه آیا علائم سندرم گانسر احتمالاً از بین می‌رود یا نه، دشوار است. این تا حدی به این دلیل است که افراد مبتلا به سندرم گانسر اغلب با علائم ساختگی ظاهر می شوند نه فقط در پاسخ به یک رویداد استرس زا، بلکه به این دلیل که این وضعیت اغلب نشان دهنده توانایی محدود فرد برای مقابله موثر با استرس ها در هنگام وقوع است.

روان درمانی حمایتی (نوعی مشاوره)، و نظارت بر ایمنی و بازگشت علائم، درمان های اصلی برای سندرم گانسر هستند. معمولاً از دارو استفاده نمی شود، مگر اینکه فرد از افسردگی ، اضطراب یا روان پریشی نیز رنج می برد .

چشم انداز افراد مبتلا به سندرم گانسر چیست؟

پیش‌بینی اینکه آیا علائم سندرم گانسر احتمالاً از بین می‌رود یا نه، دشوار است. احتمال بهبودی از سندرم گانسر بسته به این که آیا علائم به طور ناگهانی در پاسخ به یک تجربه استرس زا ایجاد شده اند یا الگوی طولانی مدت تری را منعکس می کنند، می تواند بسیار متفاوت باشد.

آیا می توان از سندرم گانسر پیشگیری کرد؟

هیچ راه شناخته شده ای برای جلوگیری از این وضعیت وجود ندارد.